مقایسه شاخص های کیفیت زندگی در محلات شمیران نو و تهرانپارس غربی

یکی از اهداف اولیه واصلی فرآیند برنامه ریزی شهری، حفظ و بهبود کیفیت زندگی شهری، و به تبع آن ارتقای کیفیت زندگی است. مفاهیم کیفیت زندگی که درواقع کنشی علیه توسعه ی یک بعدی اقتصادی در سطح ملی و توسعه صرفاً کالبدی در مقیاس شهری است، تلاشی در جهت دستیابی به معیارهای کیفی در عرصه ی برنامه ریزی شهر است. بنابراین ضرورت شناخت وضعیت کیفیت زندگی شهری و سنجش و ارزیابی شاخص های آن به یکی از مهم ترین جنبه های مطالعاتی در مباحث برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. در این تحقیق کیفیت زندگی شهری محله های تهرانپارس غربی و شمیران نو، واقع در منطقه چهار شهرداری تهران موردسنجش قرارگرفته است. رویکرد پژوهش حاضر اکتشافی (در دو سطح توصیفی و تحلیلی) و تکنیک آن پیمایشی بوده است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه محله های موردمطالعه 315 نفر در نظر گرفته شد. در قالب پرسشنامه ای از ساکنان محله های موردمطالعه در رابطه با وضعیت کیفیت زندگی شهری محله خود نظرسنجی شد. تجزیه وتحلیل پرسشنامه با استفاده از روش آمار توصیفی، مدل تحلیل عاملی، آزمون t و رگرسیون چند متغیره انجام گردیده است. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش می توان دریافت که محلات بدون برنامه ریزی شهری و خودرو علی رغم برخورداری از اکولوژی بومی- ارگانیک، کیفیت زندگی پایین تری نسبت به مناطق برنامه ریزی شده دارد. این کیفیت در مسکن، امنیت، حمل ونقل، اقتصادی، بهداشتی، مدیریت، در محله شمیران نو به پایین ترین مقدار نسبت به میانه می رسد. همین معیارها در محله تهرانپارس غربی وضعیت بهتری داشته هرچند که در حد مطلوب نبوده اما از میانه بالاتر است. واژگان کلیدی: کیفیت زندگی، کیفیت زندگی شهری،ابعاد ذهنی و عینی، تهرانپارس غربی، شمیران نو،